Przyjdź,
weź mnie za rękę i tuląc mocno w swoich ramionach zapewnij, że wszystko będzie
cudownie, że wszystko ułoży się po naszej myśli, że już tylko dwa lata. Gdybyś był,
sprawiłbyś, że nie czułabym się tak samotnie w tym wielkim, skąpanym we mgle
mieście. Gdy jesteś daleko, nie znajduję sensu, uciekam, zamykam się w
przesadnie zaplanowanym świecie, wypełnionym listami, zadaniami i organizacją.
Pedantyzm
i perfekcjonizm; sposobami na choć chwilowe zapomnienie. Skoro nie mogę być
tam, gdzie się najlepiej czuję, to chociaż tutaj muszę dać z siebie wszystko. Idealnie
przygotowana zawsze na czas. Tylko jak długo tak wytrzymam?
Tęsknota
to jedno z potworniejszych uczuć.
